ONS TEAM

​

Ik spreek mensen uit allerlei culturen en met uiteenlopende achtergronden. Toch zijn
ervaringen met verlies universeel. Samen muziek luisteren kan daarbij troost en verbinding
bieden. In mijn ogen ben je niet ziek als je je even niet weet hoe het verder moet.

Je kunt je eigen leven niet uitkiezen. Er komen dingen op je pad en daar moet het je mee
zien te rooien. Ik probeer gesprekken zo concreet mogelijk te houden. We praten over het
leven in het nu en over de waarden die voor jou belangrijk zijn

Het leven is niet maakbaar, het overkomt je, dat kan nogal confronterend zijn. Na een
‘botsing met het leven’ kun je je overspoeld voelen en geen zicht hebben op ‘hoe nu verder’.
Als geestelijk verzorger help ik je met het vinden van jouw persoonlijke antwoord.

Wanneer mensen een ingrijpende gebeurtenis meemaken, wil ik er voor ze zijn door ruimte
te creëren voor hun verhaal en emoties. Ik ben me bewust van culturele verschillen en hoe
stigma en schaamte de drempel kunnen verhogen. Samen kijken we met mildheid naar hoe
het leven je heeft gevormd en hoe verbinding en vertrouwen daarin een rol speelden.

In je eigen omgeving en je eigen woorden kunnen vertellen over wat je bezighoudt, maakt
praten minder beladen. In die zin lijkt een gesprek met een geestelijk verzorger op een
gewoon gesprek

Aan hand van je levensverhaal kijken we hoe je bestaan waarde krijgt in de nieuwe situatie

Echte aandacht is schaars, zeggen mensen me vaak. Die ontvangen geeft ruimte. Hoe naar
een situatie ook is, je gehoord voelen kan opluchting en zelfs blijdschap brengen.

Lijden en sterven zijn onderdeel van het bestaan en kunnen – hoe tegenstrijdig dat
misschien klinkt – ook levensvreugde en betekenis brengen. Maar wat als je nooit hebt
geleerd dat lijden en doodgaan bij het leven horen? Al pratende komt er misschien
beweging. Maar het is ook nabijheid die op een ander niveau doorwerkt.

De drempel om te praten met een geestelijk verzorger is voor veel mensen hoog. Als het uiteindelijk lukt, vinden ze het vaak wel fijn. Het kan groot verschil maken als je je gezien en gehoord voelt

Sommige cliënten kunnen niet praten. Meestal lukt het dan om non-verbaal contact te maken. Ik stem het samenzijn af op hoe iemand communiceert

Je levensverhaal is een belangrijke sleutel om in contact te komen met je drijfveren en spiritualiteit

Rond ziekte, verlies en het levenseinde zit een gat tussen verstand en emotie. Samen proberen we te ontrafelen wat er speelt

Eenduidige antwoorden zijn er niet; ik help mensen met nadenken over hoe ze omgaan met wat er op hun pad komt.

Het gaat om gezien en gehoord worden in je pijn of verdriet. En om weten dat alles wat zich in je afspeelt er mag zijn

Vanuit rust en ruimte het gesprek aangaan, en met oprechte aandacht samen onderzoeken wat er voor de ander echt toe doet, blijken steeds weer ongekend krachtige middelen om tot de kern te komen

Vanuit rust en ruimte het gesprek aangaan, en met oprechte aandacht samen onderzoeken wat er voor de ander echt toe doet, blijken steeds weer ongekend krachtige middelen om tot de kern te komen

Merken dat iemand er voor je is en begrip toont voor je achtergrond biedt houvast bij het omgaan met uitzichtloosheid

Ik kom vaak tegen dat mensen zich gevangen voelen in een heftige situatie, omdat ze niet kunnen praten over wat er gebeurt en wat dat met ze doet. Wat ik kan doen is onbevangen luisteren en begrip tonen, zonder me te bemoeien met hun keuzes

Er zit een kracht in ieder van ons. Soms ben je de verbinding daarmee kwijt. Door je echt te “zien”, bied ik een opening

Geloof in het bovennatuurlijke is in veel culturen een leidraad. Door mensen houvast te bieden vanuit wat voor hén is belangrijk is, voelen ze zich gehoord

Pijn erkennen is belangrijk om je gehoord te voelen. Pas daarna kun je onderzoeken waar je veerkracht zit

Om rust te vinden hebben mensen behoefte aan een deskundige/vertrouwenspersoon die verheldering biedt. Doordat ik de koran uit mijn hoofd ken, kan ik vanuit het geloof antwoorden geven op hun vragen

Ik zie de mens, niet iemands achtergrond, kleur of gender. Door uitnodigend en laagdrempelig te luisteren help ik de vraag die van binnen leeft te verhelderen

Ik ben opgegroeid in Marokko, maar woon al dertig jaar hier. Daardoor weet ik hoe verschillend oudere en jongere generaties moslims kijken naar ethische en religieuze vragen

Ervaren dat je er niet alleen voor staat geeft steun om een moeilijke periode te overbruggen

Ik ben gericht op diepgang, maar humor en sprankeling zijn net zo belangrijk, zelfs bij rouw

Voor de persoon zelf kan iets anders zwaar wegen dan voor een partner of kinderen. Welke keuzes maak je dan? Daar praten we over, en over hun gevoelens daarbij.

Praten lost niets op, maar helpt wel. We komen meestal snel tot de kern van wat dwarszit

Rituelen zijn krachtige dragers van zin. Een passende symbolische daad geeft woordeloos maar krachtig vorm aan wat er in je leeft. Het is bemoedigend om dat samen te doen en te delen

In de moslimcultuur speelt familie een belangrijke rol. Onderlinge verbondenheid is van grote waarde, daarom probeer ik altijd een vertrouwensband op te bouwen met de familie

Rond allerlei onderwerpen, zoals orgaandonatie, abortus, eenzaamheid en dementie, spelen ethische dilemma’s. Er is niet altijd één antwoord

Mensen die met zichzelf of het leven in de knoop zitten worstelen vaak met zingevingsvragen. Als je die niet met iemand om je heen kunt delen, met wie dan wel? Daarom is het goed dat de regeling voor geestelijke verzorging thuis er is. Nu moeten we nog bereiken dat iedereen dat weet

De grote thema’s zijn leven, liefde, dood, familie, je plek in het gezin, of je gezien bent. Mensen zoeken verbinding, het zit in onze natuur

Ik vind het belangrijk dat iedereen die een moeilijke tijd doormaakt mentaal een steun in de rug krijgt. We vragen ons toch allemaal weleens af wat de zin van het leven is?

Mensen met levensvragen zijn niet ziek, alleen misschien even hun koers kwijt. Een geestelijk verzorger kan je helpen die weer te vinden

Door een ingrijpend verlies kunnen mensen zich zo ontredderd voelen dat ze moeite hebben zelf hun weg weer te vinden. Een goede klik met een geestelijk verzorger is belangrijk, zodat iemand zich vertrouwd voelt om zijn of haar verhaal te vertellen.

Ik ga graag de discussie aan met de overheid zorgverzekeraars om te bereiken dat er voor iedereen die dat wil in de palliatieve fase geestelijke ondersteuning is. Want vroeg of laat komen we daar allemaal.

Op een tweesprong staan of iets ingrijpends meemaken kan voelen alsof je stuurloos bent. Een geestelijk verzorger helpt mensen hun richting te (her)vinden, rekening houdend met hun overtuigingen.

Door met elkaar in gesprek te gaan, zoeken we samen naar wat jou helpt, troost en steun geeft om veerkracht en geluk te (her)vinden, of op een waardevolle manier het leven af te ronden.

Samen zoeken we naar wat moed en houvast geeft.

Een probleem wegnemen kan ik niet, maar mensen geven aan dat praten erover lucht geeft.

In hun verhaal geven mensen vaak onbewust signalen over achterliggende vragen of dilemma’s.

Nederland heeft een sterke denkcultuur, in andere culturen staan spiritualiteit en de dood soms dichter bij het leven. Maar dat mensen het fijn vinden om hun verhaal te doen is universeel.

Afscheid moeten nemen van het leven roept indringende vragen op. We proberen samen helder te krijgen wat onrustig maakt en wat het hart nodig heeft.

Op kwetsbare momenten val je terug in je comfortzone en daarin spelen culturele en religieuze waarden een belangrijke rol.

Zeker als het levenseinde nadert, groeit de behoefte om stil te staan bij wat nog onaf, nooit gedeeld of niet verwerkt is.

Alles is bespreekbaar, ongeacht je achtergrond en de gevoelens die je misschien ervaart.

Zodra er vertrouwen groeit, gaan mensen dieper graven in wat ze hebben meegemaakt en komen verhalen naar boven die nog ergens sluimeren.

Een geestelijk verzorger is als een ‘professionele vriend’.

Helder krijgen wat het probleem is waar je mee zit, geeft een eerste aanzet tot daar iets mee doen.

Patiënten en hun naasten zitten vaak met allerlei vragen en emoties, waar ieder op zijn of haar eigen manier op reageert.

In de gesprekken komen angst(en) en zorgen aan bod, maar we kijken ook naar wat je voor anderen hebt betekend.

Veel mensen willen hun verhaal kwijt, maar lang niet iedereen wil praten over dieperliggende thema’s. Vaak is er vooral behoefte aan oprechte aandacht.

Er ontstaat openheid om met mij, en met anderen, te delen wat je bezighoudt

Met oprechte aandacht voor de vragen en onzekerheden vanuit hun belevingswereld wil ik ze tot steun zijn om eventuele antwoorden, maar vooral ook rust en vertrouwen te vinden in hun situatie.

Ik reik mensen herkenbare taal aan om over hun belevingswereld te praten, zodat ze hun hart kunnen luchten en hun gedachten ordenen.

Samen zoeken we naar een rode draad als bron van kracht.

Vanuit mijn ervaring met ignatiaanse spiritualiteit kunnen we samen zoeken naar God in alle dingen.